Georgie ile Tanışın

Yazan

Sizi Georgie ile tanıştırdım mı?

Bir süredir, Ege'yle benim, evimize yeni bir can katmak düşüncemiz vardı. Hatta geçen ay neredeyse bir kedi sahiplenmek üzereydim zihnen. Fakat hem kuzenimiz uyardı hem de aslında Ege'nin evde kedi tercih etmediğini öğrendim.

90'ların sonunda muhteşem bir muhabbet kuşumuz vardı. Adı Fiko'ydu. Evet, Süper Baba etkisi... Müthiş konuşkan, oyuncu, evin her yerinde bizimle gezen, çok zeki bir yaratıktı. Kaybı bizi tahmin edemeyeceğiniz kadar üzse de birlikte geçirdiğimiz zaman dilimi de paha biçilemezdi. ailemizde ve dostlar arasında hala anarız Fiko'yu.

Onun anısı canlandı içimde. Ege'ye bir kuşa bakmak isteyip istemeyeceğini sordum. Fikir hoşuna gitti. Hatta çok heyecanlandı.

Ve işte sonunda 3 Şubat'ta Georgie aramıza katıldı. Bir iki farklı isimden sonra, Gerogie'de karar kıldık. (Evet, fondan fark etmiş olmalısınız! Bu aralar Seinfeld Maratonu'ndayız.)

Yumurtadan çıkalı 36 gün olmuş. Yuvasından ayrılaı ise 8 gün. Kafeste kuş düşüncesi aslında epeydir rahatsız edici geliyordu. Farklı yönden düşününce de zaten bir dükkanda yaşayan bu dünya tatlısı evcilleştirilmiş canlıyı, güvenli, sevildiği bir ortamda, artık bilemediği dış dünyanın tehlikelerinden uzak ve evde olabildiğine özgür yaşatmak makul geliyor artık. Her neyse... (Burada kendime hesap veriyorum. Hayal edilen dünyadan çıkıp, gerçekleri makule çekme peşindeyim artık.)

Henüz kanatlarını keşif aşamasında. Tünekler arasında atlamayı bile ilk kez bugün denedi. Mini mini tırnaklarıyla parmağıma tutunması hissini çok özlemişim. Onun minicik bedeni için devasa adımlar attı son 24 saatte bile. Gözlemlemek harikulade...

İşte bizim Georgie ile tanışmış oldunuz.
Ara sıra size ondan da haber veririm belki.

Yarın kurguladığımız dünyada yeni bir hafta başlıyor. Hazır mısınız?

Hadi bu gece de böyle...


Epeyce sosyolog. Biraz biyolojik antropolog. 2004'ten beri yazdığı karafakiden.com 18.12.'23 öncesi arşivi niteliği kazanmıştır.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Merhaba

Yazan
Resim
Meşguliyet, kölecilik sonrası dönemin ışıltılı sözcüklerinden biri. Öyle de bir tınısı var ki insana kendini böbürlenecek denli önemli hissettiriyor. - Yürüyüşe çıkalım mı? - Meşgulüm canım. Çalışmanın erdem oluşu modern toplumun normu. Başka bir pencereden bakmaya çalıştığım şu günlerde ise çarpıcı bir cümleyle karşılaştım: "Meşgul kalmak, acımızdan uzak kalmanın toplum tarafından kabul edilen bir yöntemi." (Tara Brach) Uzak ya da yakın, sevdiklerim ya da tanış olduklarım, çoğunlukla, ilk taziye konuşmalarında "Şimdi ne yapacaksın?" diye sordu.  Devcileyin bir boşluk hissi uyandıran bir soru oldu bu. "Şimdi" ne "yap"acaksın? Hiçbir şey, demek istedim. Ne önemi var?  Bunun yerine "biraz duracağım" demeyi seçtim. Bu kez de, "boş kalma, kendini çok dinleme, kendini meşgul et, hayat devam ediyor" tavsiyeleri aktı. Size bir sır vereyim mi? Yaşayan organizmalar için yaşam hep devam eder. Hücreler belirli bir yaştan sonra sürekli yı
Devamı

Eli Penseli Kız Kardeşlerim

Yazan
Resim
Bugün öğleden sonra Köyiçi'ne doğru kuş üvezi (rowan) avına çıktım.  Kaçamayan bir canlının toplanmasına da av denir mi?  Mantar avı oluyorsa, kuş üvezi avı niye olmasın? İkisi de pek kaçamıyor. Ve bugün öğrendiğim üzere yılın bu zamanında artık turuncu kırmızı tohumları yok denecek kadar azalmış kuş üvezini tespit etmek de en az çam iğneleri altında gizlenmiş mantarları bulmak kadar zor. Evet. Ben bugün öğleden sonra, alet çantasından karga burnu penseyi kapıp çantama attığım gibi, Köyiçi'ne doğru kuş üvezi avına çıktım. Ve maalesef ondan yana elim boş döndüm. Gel gelelim -eski tanıyanlarım bilirler- doğada pazartesi olmayabilir, ama yeni yıl ruhu kesinlikle var. Bir bahçe duvarından dışarı sarkmış, köknara tutunmuş bir sarmaşıktan iki çeyrek dal kırptım. Çeyreğin on sekizde biri kadar ikişer dal da yol kenarında kimsesiz duran, Amerikan fındığı diye bilinen Corylus americana'dan kıtlattım. Bir de kasaba protokolünde fotoğraf verme meraklısı ünsüzler gibi her çalılıkta kar
Devamı

Yara ve Işık

Yazan
Resim
"Aldığın yara, ışığın sana akacağı yerdir."  Bu hafta okumaya başladığım kitapta geçiyor bu söz.  Mevlana'nın sözüymüş.  "Yara, ışığın içine sızdığı yerdir" demişler kitaptaki çeviride. Doğu dilinden Batı diline çeviriden tekrar Doğu diline çeviride dönüşüm olağan. Yine de hani Ruiz "Dört Anlaşma"da diyordu ya "Kullandığınız sözcükleri özenle seçin; söz büyüdür" diye...  Öyle bakınca, ilk yazdığım halini daha çok sevdim ben. "Aldığın yara, ışığın sana akacağı yerdir." Amenna.
Devamı