Gel Bakalım 2024... Aman Yavaş Gel!
İstanbul'daki son yeni yıl kutlamamızda "İyi kötü, zorlu bir yıl geride kalıyor. Kalsın. Gelene de gidene de söz yok... Sağız, bir aradayız, yalnızsak da ayaktayız. Ne içimizi ne ensemizi karartırız. Gidenlere uğurlar, kalanlara esenlikler ola..." demiştim. İlk kez bu yıl bir gidenimiz var küçük hanemizde. Şüphesiz derin bir kayıp hissi. Türlü muhasebenin, öfke ve neşenin kuytulardan fırlayıp, ara ara bizi sıçrattığı bir dönem. Geçecek, biliyoruz. Her şey geçer. Ne dem baki, denmiş, ne gam baki... Değiştiremeyeceğimiz kaskatı şeyleri, örneğin geçmişi düşünüp sürekli, kendimizi es geçmemeye başlayacağımız bir yıl olsun dilerim, hepimiz için. Daha çok üzgün görünmekle daha iyi olmayacağımızın idrakına varalım. Kendimiz için. İşte bir sene daha gitti gider; yine yeni şeyler yapma, söyleme zamanı. Hep yenilenmeli... Değerleri cepte tutup, güzel şeylerden söz etmeli... Sahipsiz ağaçlara, çocuklara, hayvanlara sarılacağımız, birbirimize kol kanat gereceğimiz, sonuna kadar