Takdir Etmek

Yazan

Sabah 7.30'da cırıl cırıl öten kuşlar ve muhteşem bir dolunayla karşılaştım. (Cıvıl cıvıl değildi. Takdir edersiniz ki o karanlıkta ne cıvıltısı?)

Ege de o saatte kalkıyor. Okul 9'da başlıyor; ama okyanus ötesi arkadaşlarıyla sabah sohbeti izni var. Saat farkı bariyerini böyle aşıyoruz.

O okula gittikten sonra, ben de çeşitli işler yapıyorum. Okumak, yazmak, dinlemek gibi... İyi geliyor.

Epeydir masa başında okumuyordum. Kanepede, koltukta okumak rahat olsa da bedeni disipline sokmadan okumak tatmin edici gelmiyor bazen. Beyin, dik bir omurganın üstündeyken daha aktif sanırım. Neyse...

Bu sabah Instagram sörfü sırasında bazı eğlenceli ve hoş şeylere rastladım. Yeniyıl nedeniyle sekiz yüz on iki bin beş yüz üç iki milyor reklam görmüş olabiliriz. Daha da göreceğimiz var. Fakat açıkçası şikayetçi değilim. Çünkü çok ilginç hikayelere, tanımaya değer insanlara rastlayabiliyorsunuz.

Rastladığım iki hesabı hikayeler kısmında paylaştım hatta bu sabah da... "İşbirliği" falan değil! Anlıyorum herkesi, hepimiz yaşamı sürme çabasındayız. Da bazen işbirliği yerine yol arkadaşlığı etmek hepimize iyi gelmez mi? Sadece ve sadece hoşumuza gittiği için ya da gördüğümüz çabayı takdir için paylaşamaz mıyız bir şeyleri?

Ben paylaşabileceğimi düşünürüm hep. O yüzden zaten bazen enfes bir antikacı dükkanından objeler paylaşıyorum, bazen de hiç tanımadığım güzel kadınların yaratımlarını. Bana iyi geliyor böylesi. Size de iyi gelmez mi?

Haydi bu sabah da böyle...

Epeyce sosyolog. Biraz biyolojik antropolog. 2004'ten beri yazdığı karafakiden.com 18.12.'23 öncesi arşivi niteliği kazanmıştır.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Merhaba

Yazan
Resim
Meşguliyet, kölecilik sonrası dönemin ışıltılı sözcüklerinden biri. Öyle de bir tınısı var ki insana kendini böbürlenecek denli önemli hissettiriyor. - Yürüyüşe çıkalım mı? - Meşgulüm canım. Çalışmanın erdem oluşu modern toplumun normu. Başka bir pencereden bakmaya çalıştığım şu günlerde ise çarpıcı bir cümleyle karşılaştım: "Meşgul kalmak, acımızdan uzak kalmanın toplum tarafından kabul edilen bir yöntemi." (Tara Brach) Uzak ya da yakın, sevdiklerim ya da tanış olduklarım, çoğunlukla, ilk taziye konuşmalarında "Şimdi ne yapacaksın?" diye sordu.  Devcileyin bir boşluk hissi uyandıran bir soru oldu bu. "Şimdi" ne "yap"acaksın? Hiçbir şey, demek istedim. Ne önemi var?  Bunun yerine "biraz duracağım" demeyi seçtim. Bu kez de, "boş kalma, kendini çok dinleme, kendini meşgul et, hayat devam ediyor" tavsiyeleri aktı. Size bir sır vereyim mi? Yaşayan organizmalar için yaşam hep devam eder. Hücreler belirli bir yaştan sonra sürekli yı
Devamı

Eli Penseli Kız Kardeşlerim

Yazan
Resim
Bugün öğleden sonra Köyiçi'ne doğru kuş üvezi (rowan) avına çıktım.  Kaçamayan bir canlının toplanmasına da av denir mi?  Mantar avı oluyorsa, kuş üvezi avı niye olmasın? İkisi de pek kaçamıyor. Ve bugün öğrendiğim üzere yılın bu zamanında artık turuncu kırmızı tohumları yok denecek kadar azalmış kuş üvezini tespit etmek de en az çam iğneleri altında gizlenmiş mantarları bulmak kadar zor. Evet. Ben bugün öğleden sonra, alet çantasından karga burnu penseyi kapıp çantama attığım gibi, Köyiçi'ne doğru kuş üvezi avına çıktım. Ve maalesef ondan yana elim boş döndüm. Gel gelelim -eski tanıyanlarım bilirler- doğada pazartesi olmayabilir, ama yeni yıl ruhu kesinlikle var. Bir bahçe duvarından dışarı sarkmış, köknara tutunmuş bir sarmaşıktan iki çeyrek dal kırptım. Çeyreğin on sekizde biri kadar ikişer dal da yol kenarında kimsesiz duran, Amerikan fındığı diye bilinen Corylus americana'dan kıtlattım. Bir de kasaba protokolünde fotoğraf verme meraklısı ünsüzler gibi her çalılıkta kar
Devamı

Yara ve Işık

Yazan
Resim
"Aldığın yara, ışığın sana akacağı yerdir."  Bu hafta okumaya başladığım kitapta geçiyor bu söz.  Mevlana'nın sözüymüş.  "Yara, ışığın içine sızdığı yerdir" demişler kitaptaki çeviride. Doğu dilinden Batı diline çeviriden tekrar Doğu diline çeviride dönüşüm olağan. Yine de hani Ruiz "Dört Anlaşma"da diyordu ya "Kullandığınız sözcükleri özenle seçin; söz büyüdür" diye...  Öyle bakınca, ilk yazdığım halini daha çok sevdim ben. "Aldığın yara, ışığın sana akacağı yerdir." Amenna.
Devamı