Kararlardan Dönülebilirlik

Seinfeld ikinci sezonunun ikinci bölümünde Kramer ve Jerry bir iddiaya tutuşurlar. 

Kramer evindeki tüm eşyaları kaldırıp, onların yerine odalarda değişik yüksekliklerde kademeler inşa edeceğini söyler. Jerry ise Kramer'in bunu asla yapamayacağını düşünür. Kramer "bir ayda hallederim" derken, Jerry "Benden sana bir yıl! O kademeleri asla yapamayacaksın" der. 

Bir iki gün sonra Kramer bu kademe inşa etme fikrinden vazgeçtiğini söyler. Jerry "Hah, demedim mi?! İşte ben kazandım!" dese de Kramer iddiayı kazananın Jerry olmadığı kanısındadır. Çünkü ona göre kademelerden fikir olarak vazgeçtiği için ortada iddia da kalmamıştır. Jerry ise iddianın bir tarafının da zaten onun bu değişkenliğine dayandığı konusunda ısrarcıdır.

Her ne kadar mükerrem görülmek gönlümü okşasa da içimden geçenleri bir deftere yazıp, sonra da kitaba dönüştürme fikrinden vazgeçtim. İçimden geçenleri değersiz gördüğümden değil asla ya da kitap olgusunu demode bulduğumdan değil. Ancak "gerçekten mi?" sorusuna tatmin edici bir yanıt bulamıyorum.

Biraz içinde olduğumuz çağla ilgili, biraz da gelip geçici duygularımla oluşan düşünce akışlarından geleceğe o kadar da kalıcı bir iz bırakmak isteyip istemediğimle ilgili. Belki bambaşka bir amaçla bir kitap doğar bir gün. Ama bu, düşündüğünüz şey olmayacaktır sanırım.

O yüzden ben, kalbimi besleyen yöntemle akmaya devam edeceğim bir süre daha. Kime neyse? Nezaket işte :)

Şu sıralar yine kırk telde akort arıyorum, masamın durumundan anlaşılacağı üzere:

Tamara Tamga'da biriken çalışmaları yavaş yavaş evden uğurlamak niyetindeyim. Eski dostum yemek sosyolojisi ve antropolojisi üzerine okumalara kaldığım yerden devam edip, bir adım öteye, biraz da yazma aşamasına geçme çalışmasına başlıyorum. Bir yandan da yıllardır edebiyatla arama giren mesafeyi ufak ufak daraltma çabasındayım. El altında "el yazısıyla" not alacağım defterim de yanımda hep. Ne olur ne olmaz...

Cumartesi günü dükkanın birinde gördüğümüz şu koca silgiye aynı anda tutulduk Ege'yle. "BÜYÜK hatalar için" yazıyor üstünde. Ortak itkimiz "keşke gerçek hataları da silebilsek" dedirtti ikimize de. 

Oysa sen daha dur şekerim! Senin en önemli işin hata yapmak şimdi. Ben bile hala hata yapıp ya da hatalı düşünüp, sonra vazgeçiyorum. Dönülmez kararlarımız yok henüz, şükür.

Hah! Bugün "kararlardan dönülebilirliğe inancıma" şükredebilirim misal. Her güne bir bayram gerek ne olsa...

Haydi bugün de böyle.