29 Ocak 2024'e Dair

Yazan

2011'in 29 Ocak'ıydı. Çok yakın dostlarımız vardı odada, annemlerden başka. Yanımdaki mini yatakta mini mini Ege. Feridun, koca bir gülümsemeyle başımızda duruyordu ayakta. "Hayatım, alsana kucağına?" dedim. Güldü. Çekinmiş, incitmekten korkmuş. Sonra Ege'yi aldı kucağına hemen, gülerek. 

Ertesi gün yakın dostlarımızdan @ufuk_mumay ve @gulmumay ziyaretimize geldi. O çok sevdiğim ve on iki sefer daha tekrarını çektiğim, bildiğiniz ve sevdiğiniz pozu ilk yakalayan Ufuk olmuştu.

2023'ün 29 Ocak'ında o fotoğrafı son kez çektiğimiz aklımızın ucundan geçmezdi elbet. Tesellimiz; biz her günümüzü, en kötü günümüz de olsa, coşkuyla yaşadık birlikte. Geriye bakmadan. Geride kalanlara sürekli kafayı takıp da gönlümüzü yormadan. Ne iyi etmişiz!

Dün Ege 13 oldu. Ecnebicesine bakarsak tam "teenager" artık. Geçtiğimiz yıl bu yaşı iple çekiyordu. Dün ise "pek heyecan hissetmiyorum" dedi. Duyguları çok dalgalandı tabii son iki ayda. Keşke başka türlü olabilseydi elbet; fakat bu seferlik yolun bu dönemecini böyle almak varmış payımızda.

Pek ala dedik... Dümdüz yürüdük geçtik Ege'yle üstünden. Hiçbir duyguyu abartmadan. Hepsinin geçiciliğini idrak ederek. 

Ne demişler?

Ne dem baki ne gam baki...Bu da geçer ya hu...

Bugün de böyle...


Epeyce sosyolog. Biraz biyolojik antropolog. 2004'ten beri yazdığı karafakiden.com 18.12.'23 öncesi arşivi niteliği kazanmıştır.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Merhaba

Yazan
Resim
Meşguliyet, kölecilik sonrası dönemin ışıltılı sözcüklerinden biri. Öyle de bir tınısı var ki insana kendini böbürlenecek denli önemli hissettiriyor. - Yürüyüşe çıkalım mı? - Meşgulüm canım. Çalışmanın erdem oluşu modern toplumun normu. Başka bir pencereden bakmaya çalıştığım şu günlerde ise çarpıcı bir cümleyle karşılaştım: "Meşgul kalmak, acımızdan uzak kalmanın toplum tarafından kabul edilen bir yöntemi." (Tara Brach) Uzak ya da yakın, sevdiklerim ya da tanış olduklarım, çoğunlukla, ilk taziye konuşmalarında "Şimdi ne yapacaksın?" diye sordu.  Devcileyin bir boşluk hissi uyandıran bir soru oldu bu. "Şimdi" ne "yap"acaksın? Hiçbir şey, demek istedim. Ne önemi var?  Bunun yerine "biraz duracağım" demeyi seçtim. Bu kez de, "boş kalma, kendini çok dinleme, kendini meşgul et, hayat devam ediyor" tavsiyeleri aktı. Size bir sır vereyim mi? Yaşayan organizmalar için yaşam hep devam eder. Hücreler belirli bir yaştan sonra sürekli yı
Devamı

Eli Penseli Kız Kardeşlerim

Yazan
Resim
Bugün öğleden sonra Köyiçi'ne doğru kuş üvezi (rowan) avına çıktım.  Kaçamayan bir canlının toplanmasına da av denir mi?  Mantar avı oluyorsa, kuş üvezi avı niye olmasın? İkisi de pek kaçamıyor. Ve bugün öğrendiğim üzere yılın bu zamanında artık turuncu kırmızı tohumları yok denecek kadar azalmış kuş üvezini tespit etmek de en az çam iğneleri altında gizlenmiş mantarları bulmak kadar zor. Evet. Ben bugün öğleden sonra, alet çantasından karga burnu penseyi kapıp çantama attığım gibi, Köyiçi'ne doğru kuş üvezi avına çıktım. Ve maalesef ondan yana elim boş döndüm. Gel gelelim -eski tanıyanlarım bilirler- doğada pazartesi olmayabilir, ama yeni yıl ruhu kesinlikle var. Bir bahçe duvarından dışarı sarkmış, köknara tutunmuş bir sarmaşıktan iki çeyrek dal kırptım. Çeyreğin on sekizde biri kadar ikişer dal da yol kenarında kimsesiz duran, Amerikan fındığı diye bilinen Corylus americana'dan kıtlattım. Bir de kasaba protokolünde fotoğraf verme meraklısı ünsüzler gibi her çalılıkta kar
Devamı

Yara ve Işık

Yazan
Resim
"Aldığın yara, ışığın sana akacağı yerdir."  Bu hafta okumaya başladığım kitapta geçiyor bu söz.  Mevlana'nın sözüymüş.  "Yara, ışığın içine sızdığı yerdir" demişler kitaptaki çeviride. Doğu dilinden Batı diline çeviriden tekrar Doğu diline çeviride dönüşüm olağan. Yine de hani Ruiz "Dört Anlaşma"da diyordu ya "Kullandığınız sözcükleri özenle seçin; söz büyüdür" diye...  Öyle bakınca, ilk yazdığım halini daha çok sevdim ben. "Aldığın yara, ışığın sana akacağı yerdir." Amenna.
Devamı